Тарбияи маънавию ахлоқӣ ташаккули муносибати арзишӣ ба ҳаёт, таъмини рушди устувор, мутаносиби инсон, аз ҷумла тарбияи ҳисси вазифадорӣ, адолат, масъулият ва дигар сифатҳоест, ки метавонанд ба кору андешаи инсон мазмуни баланд бахшанд. Ҳар як ҷомеа ба нигоҳ доштан ва интиқол додани таҷрибаи ҷамъшуда манфиатдор аст, на танҳо рушди он, балки худи мавҷудияти он низ имконнопазир…
Муфассал “НАҚШИ ОИЛА ДАР ТАРБИЯИ МАЪНАВӢ ВА АХЛОҚИИ ФАРЗАНДОН” »
Оила дар фарҳанги мардуми куҳанбунёди тоҷик ҳамчун ниҳоди муқаддас эътироф гардидааст, зеро беҳтарин арзишҳои инсонӣ, аз қабили муҳаббату садоқат, самимияту вафодорӣ ва ҳамдигарфаҳмиву таҳаммулгароӣ маҳз дар оила ташаккул меёбанд. Имрӯз ҷомеаи Тоҷикистон дар симои зан на танҳо модар, хоҳар ва ҳамсар, балки сиёсатмадори шинохта, донишманди асил, сарвари муваффақ, соҳибкори саховатпеша, табиби ҳозиқ, корманди поквиҷдони мақомоти…
Журналистика соҳаи махсуси эҷодкорӣ маҳсуб ёфта, дар он мавзуъҳои гуногуни рӯз мавриди инъикос қарор мегиранд. Яъне, рӯзноманигор дар доираи донишҳои публитсистӣ рӯйдодҳои таърихию фарҳангӣ, илмию адабӣ ва иқтисодию сиёсии ҷомеаро баррасӣ менамояд. Журналистикаи тоҷик, бахусус, публитсистика, ки бо ташаббуси бузургтарин донишмандони сухан С. Айнӣ, А. Лоҳутӣ, С. Ализода, Мирзо Муҳиддин, Мирзо Сироҷ ва амсоли инҳо…
Муфассал “ХУСУСИЯТИ ОСОРИ ПУБЛИТСИСТИИ АБРОР ЗОҲИР ДАР ЗАМОНИ ИСТИҚЛОЛ” »
