Баъд аз фурӯпошии Иттиҳоди Шуравӣ ва ба истиқлол расидани Ҷумҳурии Тоҷикистон, кишвар ба гирдоби ҷанги шаҳрвандии солҳои 1992–1997 кашида шуд. Дар чунин шароити ҳассос, шахсияти сиёсии сатҳи миллӣ ва байналмилалӣ зарур буд, ки кишварро аз вартаи нестӣ наҷот диҳад. Ин шахсияти таърихӣ Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ- Пешвои миллат, муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон буданд, ки бо иродаи қавӣ, ақли сиёсӣ ва рисолати таърихӣ Тоҷикистонро ба сулҳу ваҳдат расонданд.
Пешвои миллат муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон соли 1992 дар Иҷлосияи XVI Шурои Олии Ҷумҳурии Тоҷикистон, дар шаҳри Хуҷанд, ҳамчун Раиси Шурои Олии кишвар интихоб шуданд. Ин замон яке аз лаҳзаҳои ҳассостарини таърихи давлат буд, ки тақдири кишвар дар канори нестӣ қарор дошт. Эълони ибораи таърихии Пешвои миллат муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон: “Ман ба хотири сулҳ, ваҳдат ва якпорчагии Тоҷикистон ҷони худро фидо мекунам!”ба унвони шиори сиёсати нави сулҳофарин ва миллатсозӣ пазируфта шуд.
Бо талошҳои пайваста ва музокироти душвор бо мухолифин, Эмомалӣ Раҳмон соли 1997 ба имзои Созишномаи умумии истиқрори сулҳ ва ризоияти миллӣ ноил гардиданд. Пешвои миллат баъди имзои сулҳ:
– Сохтори конститутсионии давлатро барқарор карданд;
– Бо роҳи ислоҳоти қонунгузорӣ ва шомил намудани тамоми қишрҳои ҷомеа ба ҳокимият ва идора, ба таҳкими ваҳдати миллӣ замина гузоштанд;
– Мақоми забони давлатӣ, арзишҳои фарҳангӣ ва динӣ, ва ҳуқуқи ақаллиятҳоро таъмин намуданд.
Ба имзо расидани Созишномаи умумии истиқрори сулҳ ва ризоияти миллӣ ба мардуми Тоҷикистон сулҳу оромӣ овард. Бо кӯшишҳои Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ – Пешвои миллат, муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон, ҷанги шаҳрвандӣ хотима ёфт ва кишвар ба роҳи созандагӣ ва бунёдкорӣ қадам гузошт. Гурезагон ба Ватан баргардонида шуданд, сохторҳои давлатӣ барқарор гардиданд ва ҷомеа ба шароити осоишта ворид шуд .
Сулҳ ва ваҳдат дар Тоҷикистон имкон доданд, ки:
-
Бунёди мактабҳо, роҳҳо, нерӯгоҳҳо ва дигар инфрасохтор ба роҳ монда шавад;
-
Ҳамкориҳои байналмилалӣ густариш ёбад;
-
Мақоми Тоҷикистон дар арсаи ҷаҳонӣ таҳким ёбад;
-
Рӯҳияи ватандӯстиву худшиносии миллӣ баланд бардошта шавад.
Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ – Пешвои миллат, муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон бо иродаи устувор ва диди васеи геополитикӣ тавонист Тоҷикистонро аз вартаи нобудӣ ба сӯи давлатдории муосир ва устувор раҳнамун созад. Ваҳдати миллӣ имрӯз асоси сиёсати давлатӣ ва таҳкурсии тамоми пешравиҳо дар кишвар мебошад. Ваҳдати миллӣ ин на танҳо орзу, балки меъёри ҳаёт ва шартномаи нонавиштаи ҳамзистии осоишта барои тамоми мардуми Тоҷикистон аст. Ҳифз ва таҳкими он масъулияти ҳар як шаҳрванди Ватан мебошад.
Ҳамдамзода Хурсанд Акбар,
муовини ректор оид ба таълими ДДБ ба номи Носири Хусрав
