Донишгоҳи Давлатии Бохтар ба номи Носири Хусрав

Бо дарназардошти нақши меҳварии бонувону модарон дар тарбияву камолоти ҷисмонии инсоният ва дар руҳияи ватандӯстиву арҷгузорӣ ба муқаддасоти миллату давлатдорӣ ба воя расонидани насли башар солҳои соҳибистиқлолӣ роҳбарияти олии мамлакат бобати баланд бардоштани мақоми зан дар ҷомеа ва арҷгузории ҷомеа ба бузургии зан-модар тадбирҳои муҳиму ояндасозеро амалӣ намуда истодаанд, ки имрӯз самараи судманди он дар…

Муфассал “Мароми мо- баланд бардоштани мақоми зан дар ҷомеа” »

Ватан сарзаминест, ки мо нахуст қадамҳои худро дар рӯи он гузошта, аз оби зулолаш нӯшида, аз ҳавои софу муаттараш нафас кашида, чун модар дӯсташ медорем. Муҳаббат ба Ватан аз давраи хурдсолӣ оғоз ёфта, баъдан ташакул меёбад. Ватан ту мояи ифтихор, шаъну шараф, нангу номус ва обрӯю эътибори мо ҳастӣ. Ту қиматтарин неъмат барои мо фарзандонат…

Муфассал “ТОҶИКИСТОН – ВАТАНИ АЗИЗИ МАН” »

Дар таърихи муносибатҳои байналмилалии кишварҳои Осиёи Марказӣ, санаи 31-уми марти соли 2025 ҳамчун як рӯзи таърихӣ сабт хоҳад шуд. Зеро маҳз дар ин рӯз, дар шаҳри Хуҷанд, се кишвари ҳамсарҳад — Тоҷикистон, Қирғизистон ва Узбекистон — ба созиш расиданд, ки нуқтаи сегонаи сарҳадии байни кишварҳояшонро ба таври муштарак муайян ва аломатгузорӣ намоянд. Ин тавофуқ як…

Муфассал “ПАЙВАСТИ СЕ САРҲАД: ОҒОЗИ МАРҲАЛАИ НАВИ МУНОСИБАТҲО ДАР ОСИЁИ МАРКАЗӢ” »