Дар рушд ва пешрафти ҷомеа ва ҳифзи манфиатҳои миллӣ воситаҳои ахбори омма (ВАО), ки яке аз ниҳодҳои сиёсии ҷомеаи муосир ба шумор мераванд, нақши барҷаста доранд. Инкишофи шуури ҷамъиятиро бе иштироки фаъолонаи онҳо тасаввур кардан ғайриимкон аст. Бояд зикр кард, ки дар ҳама марҳалаҳои инкишофи ҷомеа нақш ва мақоми воситаҳои ахбори омма чун имрӯз бузург ва ҳалкунанда набуд. Дар замони муосир нақши онҳо дар пиёда сохтани манфиатҳои миллӣ афзудааст. Муҳиммияти мавзӯъ дар он зоҳир мегардад, ки то чи андоза воситаҳои ахбори омма дар ҳифзи манфиатҳои миллӣ нақши муҳимро соҳибанд.
Муносибати дуҷонибаи воситаҳои ахбори омма ва сиёсатро муҳаққиқони ватанию хориҷӣ мавриди тадқиқ қарор додаанд. Аз ҷумла, Буданцев Ю.П., Горохов В.М., Грабельников А.А., Губанов А., Засурский Я.Н. Прохоров Е.П. мебошанд.
Тадқиқотҳои Эмомалӣ Раҳмон, Г.Н.Зокиров, А.Маҳмадов, А.Муҳаббатов, И. Усмонов, А. Азимов, Д.М. Сайдалиев, Н. Каршибаев, Н.Т. Раҳимов, Н. Ҳамрокулова, З.Х.Файзуллоев, А.С.Ниёзов, А. Раҳнамо, П. А. Маҳмадов, Ҷ.Якубов ва дигарон масъалаи нақши ВАО дар ҳифзи манфиатҳои миллиро низ фаро мегиранд.
Қабл аз ҳама, воситаҳои ахбори оммаи кишвар, бахусус телевизион ва радио дар доираи принсипҳои воқеънигорӣ, ҳимояи ҳуқуқи инсон, таъмини озодии фикру андеша ва таҳкими меъёрҳои ҷомеаи шаҳрвандӣ, ки рукнҳои асосии давлати демократӣ мебошанд, дар ҳифзи манфиатҳои миллӣ нақши барҷаста доранд. «Ҳама гуна ҷомеаи демократӣ, алалхусус ҷомеаи кишварҳое, ки нав ба ин ҷода қадам гузоштаанд, ба воситаҳои ахбори омма ва фаъолияти пурсамари онҳо ниёзманд мебошанд».
Манфиатҳои миллӣ тақозо мекунанд, ки воситаҳои ахбори омма ба сифати дастгоҳи тавонои иттилоотӣ дар муборизаи таҳмилии иттилоотӣ чун сипари боэътимоди халқу давлат хизмат намоянд, ба ҳифзи оромиву суботи ҷомеа фаъолона мусоидат кунанд ва эътимоди мардумро ба фардои нек таҳким бахшанд. Қобили зикр аст, ки ин дастгоҳи муқтадири иттилоотӣ дар бобати сари вақт ба аҳолӣ расонидани ахбори зарурӣ оид ба фаъолияти шохаҳои ҳокимияти давлатӣ, бахши хусусӣ, тарбияи ахлоқии ҷомеа, тарғиби анъанаҳои таърихиву фарҳангии мардум ва дастовардҳои замони соҳибистиқлолии мамлакат, инчунин ахбору навигариҳо аз дохилу хориҷи кишвар мавқеи асосӣ доранд.
Махсусан, дар шароити мураккаби ҷаҳонишавӣ вазифаи шабакаҳои иттилоотӣ зиёд гардида, масъалаҳои тарғиби фарҳанги миллӣ, расму ойинҳои мардумӣ, ташвиқи андеша ва тафаккури миллӣ, тарбияи насли ояндасоз, риояи меъёрҳои забони давлатӣ ва ҳифзи асолату тозагии он
рисолати муҳимми воситаҳои ахбори омма ба шумор мераванд.
Бояд гуфт, ки солҳои охир дар доираи татбиқи барномаҳои давлатӣ шабакаҳои иттилоотии мамлакат хеле рушд карда, имрӯз инфрасохтори соҳа ба шароит ва талаботи замони муосир мутобиқ гардонида шудааст. Дар баробари рушди шабакаи якуми давлатӣ, ки ба инъикоси масъалаҳои сиёсӣ ва иқтисодиву иҷтимоӣ машғул мебошад, шабакаҳои алоҳидаи фарҳангӣ, иттилоотӣ ва кӯдакону наврасон таъсис ёфта, заминаҳои моддиву техникии онҳо тақвият ёфтаанд.
Фаъолияти боз ду шабакаи нави телевизионӣ бо номҳои «Варзиш» ва «Синамо» бешубҳа, дар самти пурра гардонидани фазои иттилоотии кишвар ва ҳифзи манфиатҳои миллии Тоҷикистон саҳми назаррас мегузоранд.
Ба фаъолият шурӯъ намудани Академияи воситаҳои ахбори омма идомаи мантиқии сиёсати иттилоотии Ҳукумати кишвар буда, бо мақсади баланд бардоштани сатҳи маҳорати касбии кормандони телевизиону радио ва дигар воситаҳои ахбори омма, инчунин, тарғиби боз ҳам бештари арзишҳои фарҳанги милливу умумибашарӣ созмон дода шудаанд. Таъсиси шабакаҳои тозаэҷод ҷиҳати боз ҳам ғаниву рангоранг гардидани фазои иттилоотии кишвар, дар руҳияи ватандӯстиву хештаншиносӣ, тарзи ҳаёти солим ва зебоипарастӣ тарбия намудани насли ҷавон ва дастрасии бештар пайдо кардани аҳолии кишвар ба иттилооти зарурӣ мусоидат менамоянд.
ВАО масъуланд, ки ҷавонону наврасонро дар руҳияи худшиносиву ифтихори миллӣ ва меҳанпарастӣ тарбия намоянд. Ватани худро сидқан дӯст доранд ва барои ҳимояи марзу буми он ҳамеша омода бошанд. Дар шароити кунунии ҷаҳони муосир, ки ба солимӣ ва осоишу оромии инсоният хатарҳои ҷиддӣ, аз қабили бемориҳои гуногуни сирояткунанда, нашъамандӣ, костагии одобу ахлоқ ва ба ҳар гуна гурӯҳу ҳаракатҳои номатлуб гаравидани ҷавонон таҳдид мекунанд, рушди варзиш ва оммавӣ гардонидани он аз ҷумлаи тадбирҳои муҳимтарини пешгирикунанда мебошанд. Бо ин мақсад, роҳбарияти воситаҳои ахбори оммаи кишвар барнома ва маводҳоро ба таври замонавӣ, дар сатҳи баланди касбӣ ва бо ҷалби мутахассисону донишмандон ва варзишгарону
мураббиёни соҳибтаҷриба таҳия ва ба хонандаву шунавандаву тамошобинон пешкаш менамоянд.
Мақсад аз таъсиси барномаҳои телевизионии ҷадид ба мардум ҳарчи бештар пешниҳод намудани ғизои маънавӣ тавассути филму наворҳои гуногунжанри миллӣ, инчунин омодасозии мутахассисони соҳа ва ба ин васила таъмин кардани рушди минбаъдаи фазои иттилоотии кишвар мебошад. Дар иртибот ба ин масъала зерин муҳим мебошад. Вақти он расидааст, ки филмҳои дарбаргиранда ва ифодагари арзишҳои неку созандаи миллӣ наворбардорӣ шуда, дар онҳо таъриху фарҳанг ва пешрафту дастовардҳои Тоҷикистони соҳибистиқлол инъикос гарданд ва ба ҳамин васила пеши роҳи бозори филмҳои таҳмилии дорои хислат ва мазмуни фаҳшу зӯроварӣ ва таблиғи арзишҳои барои мо бегона гирифта хоҳад шуд.
Дар шароити имрӯза ВАО-и Тоҷикистон имкон доранд, ки дар баробари мусоидат ба эҳёи анъанаҳои миллӣ, густариши ойинҳои фарҳангӣ ва ҳифзи арзишҳои миллӣ, инчунин дар таҳкими ваҳдату ҳамдигарфаҳмӣ дар ҷомеаи кишвар саҳми пурарзиш гузоранд. Барои амалӣ намудани чунин мақсади нек танҳо завқи баланд ва қобилияту истеъдоди эҷодӣ лозим аст. Дар замони соҳибистиқлолии кишвар Ҳукумати мамлакат ба ин соҳаи ҳаётан муҳимми ҷомеа диққати махсус медиҳад.
Бояд гуфт, ки ҷиҳати ба василаи муассири тарбиявию тарғиботӣ табдил ёфтани ВАО роҳбарону масъулин ва мутахассисони соҳаро зарур аст, ки бо истифода аз таҷрибаи кишварҳои пешрафта ҳарчи бештар саъю талош карда, пеш аз ҳама, дар самти такмили маҳорати касбӣ, баланд бардоштани дараҷаи касбияти журналистон чораҳои доимӣ андешанд.
Инкишофу тараққиёти ҳар як давлат, таҳаввулоти сиёсиву иқтисодӣ ва иҷтимоиву фарҳангии он бе ширкати фаъолонаи аҳли эҷоду ҳунар, бахусус ВАО мушкил аст. Яъне сатҳу сифати зиндагии ҳар як давру замон бо дастоварду пешрафт ва каму костагии худ маҳз дар ВАО инъикос ёфта, онҳо ифодагари асосии манфиатҳои миллии кишвар мебошанд. Аз ҷумла, вазифаи Академияи воситаҳои ахбори оммаи Тоҷикистон тарбияи мутахассисони болаёқати воситаҳои ахбори оммаи мамлакат, ба вижа, шабакаҳои телевизиониву радиоӣ мебошад. Кишвари мо дар қатори давлатҳои пешрафтаи ҷаҳон ба пахши рақамии барномаҳои телевизион шурӯъ намуд. Пахши рақамӣ технологияи навтарини ҷаҳонист, ки дақиқияти баланд, сифати олии тасвиру садоро ба вуҷуд меорад. Ин низом имконияти беҳудуди истифода аз теъдоди зиёди шабакаву хизматрасониҳоро доро мебошад.
Тавре ки огоҳӣ дорем, дар тӯли чаҳоряк асри соҳибистиқлолӣ ҷомеаи навини Тоҷикистон бо саъю талоши ватандӯстонаи мардуми шарифи кишварамон ба корҳои ободониву созандагие даст задем, ки барои ҳифзи манфиатҳои миллиамон мусоидат менамояд. Дар инъикоси воқеии ин амали пуршараф барои хабарнигорон ва масъулини воситаҳои ахбори омма, албатта, маҳорату истеъдод, завқи баланд ва малакаву истеъдоди касбӣ зарур аст. Вазифаи роҳбарияти Кумитаи телевизион ва радио, инчунин шабакаҳои навтаъсис аз он иборат аст, ки онҳоро дарёфт, тарбия ва дастгирӣ намоянд. Дар чунин марҳала пурра гардонидани фазои иттилоотии кишварамон ва ҳифзи амнияти иттилоотӣ яке аз ҳадафҳои асосии давлат ва Ҳукумати кишвар буда, воситаҳои ахбори омма, бахусус шабакаҳои телевизионӣ ва радиоӣ нисбат ба дигар расонаҳои иттилоотӣ фаъол мебошанд. Зеро телевизион ва радио ҳамчун яке аз василаҳои муқтадири таъсиррасонӣ ба афкори ҷомеа мақоми хосса дошта, дар баробари дигар хизматҳо метавонанд дар огоҳонидан ва пешгирӣ
кардани хатарҳои ҷаҳони муосир нақши муассир ва созанда дошта бошанд.
Барои расидан ба чунин ҳадафи созанда дар баробари дигар шабакаҳо муассисаҳои навтаъсис низ бояд ҳамаҷониба омода бошанд.
Пешвои миллат Эмомалӣ Раҳмон пешниҳод намуд, ки минбаъд шабакаи якуми телевизионӣ шабакаи «Тоҷикистон» номгузорӣ карда шавад. Бо номи «Тоҷикистон» ба роҳ мондани фаъолияти шабакаи марказӣ ин ифтихор аз давлату давлатдории миллӣ, эҳтиром ба номи кишвар ва яке аз роҳҳои муаррифии шоистаи ватани маҳбубамон ҳамчун рамзи ҳастии миллат ва ҳифзи манфиатҳои миллӣ маҳсуб меёбад.
Кормандони воситаҳои ахбори омма ҳамеша таваҷҷуҳ менамоянд, ки тавассути оинаи нилгун ва мавҷи радио шаҳду зебоии забони ширину шоиронаи тоҷикиро ҳам ба ҳамватанони азизамон ва ҳам ба миллионҳо нафар бинандаву шунавандаи кишварҳои хориҷии дуру наздик расонанд ва ин кор масъулияти зиёдро тақозо мекунад.
Маълум аст, ки дар замонаи таҳаввулоти босуръати ҷаҳони муосир ва тезутундшавии зиддиятҳои геополитикӣ ахбор ва гузоришҳои телевизиону радио ҳамчун воситаи муҳимми таъсиргузории сиёсӣ барои таъмини амнияти давлатҳо нақши калидӣ доранд. Ҳар як кишвар ё ҳукумате, ки дар ҷанги иттилоотӣ мағлуб мегардад, амният ва пойдории сохти конститутсионии худро ҳифз карда наметавонад.
Тавре ки ҳодисаҳои солҳои охир дар ҷумҳуриҳои пасошӯравӣ ва кишварҳои Шарқи Наздик нишон доданд, «инқилобҳои ранга» аввал дар фазои иттилоотӣ амалӣ гардида, сипас ба воқеияти сиёсӣ табдил ёфтанд. Бояд гуфт, ки фазои иттилоотии кишвар ҳанӯз осебпазир буда, таъсири шабакаҳои хориҷӣ ба афкори мардум баланд мебошад. Ҳатто дар шаҳри Душанбе бинобар паст будани муҳтавои барномаҳои телевизионҳои давлатӣ ва камбудиҳои техникӣ қисми муайяни аҳолӣ онҳоро тамошо намекунанд.
Ин масъаларо низ дар назар бояд дошт, ки телевизиону радиоҳои маҳаллии ғайридавлатӣ ё хусусӣ аксаран пойбанди манфиатҳои молиявӣ буда, бештар иттилооти тиҷоратӣ, реклама, барномаҳои каммазмуни фароғатӣ пахш мекунанд ва ба мавзӯъҳои тарбиявӣ, ватандӯстӣ, худшиносии миллӣ ва тарғиби сиёсати Ҳукумат муносибати ҷиддӣ надоранд. Дар шароити имрӯза рисолати асосие, ки дар назди телевизион қарор дорад, инъикос ва пайгирии мушкилоти ҷомеа, ҳифзи манфиатҳои миллии кишвар аст. Шабакаи якуми телевизион бояд бештар шарҳу тафсири масъалаҳои сиёсиро роҳандозӣ намояд.
Дар радиоҳои давлатӣ, аз ҷумла радиои «Ховар», ки бояд ҳамчун дастгоҳи тарғибкунандаи сиёсати давлатӣ хизмат намояд, тарғиби самтҳои стратегии сиёсати дохилӣ ва хориҷӣ, иқтисодиву иҷтимоӣ ва фарҳангии мамлакат суст ба роҳ монда шудааст. Ин аст, ки рисолати асосии радио, яъне ба вуҷуд овардани афкори умумии созанда ва солим маҳсуб меёбад.
Боз як масъалаи муҳимро таъкид кардан ба маврид аст, ки баъзе доираҳои манфиатҷӯ воситаҳои ахбори оммаро ҳамчун фишанги таъсиррасонӣ ба фарҳангу маданият ва давлатдории миллии тоҷикон моҳирона истифода бурда, ба ин васила мехоҳанд ҳадафҳои душманонаи хешро амалӣ гардонанд. Тарғиботи идеяҳои мухолиф ба арзишҳои миллӣ аз тарафи хоинони миллат, парастиши радикализми динӣ ва фаъолияти созмонҳои ифротӣ ба сохти конститутсионӣ пайомадҳои хатарнок доранд.
Дар натиҷаи пайдо шудани холигоҳи иттилоотӣ ҳоло як қисми аҳолӣ, аз ҷумла, ҷавонон таҳти таъсири рӯҳониёни мутаассиб ва хурофотпарасту ифротгаро, ки барои онҳо мафҳумҳои «миллат», «давлатдории миллӣ», «истиқлолияти миллӣ», «дунявият», «тараққиёт», «илм» ва «техника» бегонаанд, қарор гирифтаанд. Омили мазкур яке аз сабабҳои асосии гаравиши ҷавонон ба сафи созмонҳои террористӣ, аз ҷумла «Давлати исломӣ» маҳсуб меёбад.
Дар чунин вазъ дар шабакаҳои телевизиони давлатӣ ба намоиши барномаву филмҳои пуртаъсир, матлабҳои нишонрас ва ифшосозандаи ҳадафҳои зишту хатарбори ҳаракату созмонҳои террористиву экстремистӣ, инчунин наворҳои ҷавобгӯ ба манфиатҳои давлатдории миллӣ афзалияти бештар додан, ҳамчунин, барои дур кардани таваҷҷуҳи насли ҷавон аз тамошои шабакаҳои тарғибкунандаи мафкураи зӯровариву ифротгароӣ барномаҳо, мусоҳибаҳо ва филмҳои дорои мазмуни баланди маърифативу ахлоқӣ ва худшиносиву ватанпарастӣ намоиш додан ба мақсад мувофиқ мебошад.
Дар ин самт, зарур аст, ки Шурои бадеӣ фаъолияти шабакаҳои телевизионӣ ва радиоиро дар асоси талаботи замони муосир, нишон додани посухи сазовор ба «ҷангҳои иттилоотӣ» ба муқобили Тоҷикистон, истифодаи суруду мусиқии баландмазмун ва саволу ҷавобҳои муассири телефонӣ бо шунавандаҳо таҳти назорати доимӣ қарор диҳад.
Рӯзноманигорони мамлакат вобаста ба таҳаввулоти замони муосир тарғиби сулҳу субот ва оромиву осоиши кишвари Тоҷикистонро бештар ба роҳ монда, ба хотири таъмини амнияти итттилоотӣ ва ҳифзи он аз тамоми нерӯ ва қобилияти эҷодии худ истифода менамоянд. Зеро гузашти замон нишон дод, ки рушду инкишофи ҳамаи соҳаҳои иқтисодиву иҷтимоӣ ва ба ин васила баланд бардоштани сатҳи зиндагии аҳолӣ аз суботу оромии ҷомеа, ваҳдати миллӣ ва иттиҳоду ягонагӣ сахт вобаста мебошад.
Воситаҳои ахбори омма воқеан метавонанд дар пешрафти ҳар як ҷомеа, баланд бардоштани обру ва эътибори давлат нақши бориз дошта бошанд.
Роҷеъ ба ин масъала ҳар як аҳли ҷомеа, сарфи назар аз мақому мартаба, забон, дин, ақида бояд таваҷҷуҳ дошта бошанду дар баланд гардидани обру ва нуфузи Тоҷикистон саҳм гузоранд. Бахусус кормандони ВАО, ки сухани онҳо таъсирбахш мебошад.
Ҳар як намояндаи воситаҳои ахбори омма ҳамеша барои ҳифзи амнияти давлат, таҳкими пойдории ҷомеа, тарғиби худогоҳиву худшиносии миллӣ, ғояҳои ватандӯстӣ, эҳтиром ба анъанаҳои фарҳангӣ, рушду густариши забони давлатӣ ҳиссагузор буда, ба халқу миллати худ содиқонаву беғараз хизмат карда, дар ҳимояи манфиатҳои миллӣ ва мардуми шарифи кишвар ҳаргиз бетараф набошанд. Бинобар ин, ҳар кадоми моро зарур аст, ки фаъолияти ҳаррӯзаи худро ба хотири амалӣ гардидани ҳадафҳои созандаамон равона намуда, ҳимояи дастовардҳои истиқлолияти Ватани азизамонро тарғиб созем ва ба Тоҷикистони маҳбубамон ва мардуми шарифи он содиқона хизмат кунем.
ХУЛОСА ВА ПЕШНИҲОДҲО
1. Давлатҳои бузург аз қуввату қудрат ва нуфузашон истифода бурда пайваста мекӯшанд, ки манфиатҳояшонро аз ҳисоби дигарон, бештар давлатҳои камқуввату камқудрат қонеъ намоянд. Бинобар ин, оқилонаю одилона тарҳрезӣ кардани манфиати миллӣ махсусан барои давлатҳои қудрату имконашон маҳдуд муҳим аст.
2. Манфиатҳои миллӣ тақозо мекунанд, ки воситаҳои ахбори омма ба сифати дастгоҳи тавонои иттилоотӣ дар муборизаи таҳмилии иттилоотӣ чун сипари боэътимоди халқу давлат хизмат намоянд, ба ҳифзи оромиву суботи ҷомеа фаъолона мусоидат кунанд ва эътимоди мардумро ба фардои нек таҳким бахшанд.
3. Дар шароити рақобати иттилоотӣ ҷиҳати шабакаҳои телевизиони давлатӣ ба намоиши барномаву филмҳои пуртаъсир, матлабҳои нишонрас ва ифшосозандаи ҳадафҳои зишту хатарбори ҳаракату созмонҳои террористиву экстремистӣ, инчунин, наворҳои ҷавобгӯ ба манфиатҳои давлатдории миллӣ афзалияти бештар додан ба мақсад мувофиқ мебошад.
Воситаҳои ахбори омма зимни иҷрои вазифаҳои худ, ки пеш аз ҳама хабаррасонӣ ва ташаккули афкори омма ба шумор меравад, дар таъмини манфиатҳои миллӣ низ нақши муассир мегузоранд. Раванди ҷаҳонишавӣ, ки ба рушду такомули технологияи BAO мусоидат намуда, доираи аудиторияи расонаҳои хабариро аз марзи давлатҳо ба берун кашонд, боиси мавқеъ пайдо намудани субъектҳои иттилоотии нав дар фазои иттилоотии кишвар гардид.
1. Имрӯз дар фазои иттилоотии Тоҷикистон воситаҳои ахбори оммаи хориҷӣ на танҳо сарчашмаи алтернативии иттилоот, балки иштирокчии фаъоли раванди иттилоотонӣ дар ҷамъият ба ҳисоб рафта, ҳадафҳои стратегии давлатҳои худро бо истифода аз имкониятҳои технологӣ амалан татбиқ мекунанд. Иҷрои аҳдофи стратегӣ дар мисоли расонаҳои хабарии Тоҷикистон дар таъмини аҳолии кишвар бо иттилоот нақши пешсаф доранд.
2. Мазмуну мундариҷаи матолиби расонаҳои ватанӣ беҳбудӣ металабад. Дар тули солҳои соҳибистиқдолӣ дар Тоҷикистон сензура аз миён рафта, матбуоти гуногунақида ба вуҷуд омад. Аммо хеле кам ба назар мерасад, ки нашрияҳо манфиати умумимиллиро бо риояи меъёрҳои касбӣ дар сатҳи ҷумҳурӣ ба миён гузоранд. Матлабҳои танқидӣ зиёд бошанд ҳам, мавзуи баҳс дар аксари ҳолатҳо аз доираи масоили фархангиву маишӣ берун намераванд.
3. Барои раҳоӣ аз таҷовузи иттилоотии расонаҳои хориҷӣ ВАО-и Тоҷикистон бояд пурқувват бошанд. Дар ин росто, мавзуи тарбияи кадрҳои баландихтисосу забондоне, ки иқтидори ҳимояи манфиатҳои давлатиро дошта бошанд, аҳамияти хоса касб мекунад.
4. Ҳамкории пайвастаи мансабдорони ватанӣ бо расонахои хабарии ватанӣ метавонад нақши муассири расонаҳои хориҷиро дар Тоҷикистон коҳиш диҳанд. Ба назари мо, фазои иттилоотии Тоҷикистон таҳти таъсиру нуфузи расонаҳои хабарии бегона қарор гирифта, дар зимн амнияти иттилоотӣ халалдор мегардад.
Роҳандозии шабакаи телевизионии ватанӣ бо забонҳои байналмилалии русӣ ва англисӣ дар хориҷи кишвар ҷиҳати шинос намудани аҳолии ҷаҳон бо Тоҷикистон басо зарур аст. Барои мисол, ҳамкорӣ бо шабакаҳои иттилоотии ҷаҳонӣ ва муаррифии Тоҷикистон дар кишвархои хориҷӣ аз роҳҳои муассири ин гуна тадбирҳо мебошад. Бояд ёдовар шуд, ки ин нукта дар ҷараёни мулоқоти Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон Эмомалӣ Раҳмон бо кормандони хадамоти дипломатии кишвар низ таъкид ёфта буд. Президенти мамлакат масъалаи мусоидат ба эҷоди симои мусбати Тоҷикистон дар хориҷи кишварро аз ҷумлаи мавзуъҳои марказӣ дониста, ба вазорати корҳои хориҷӣ ва намояндагиҳои дипломатии Тоҷикистон супориш дод, ки масъалаи ҳифзи мартабаву манзалат, обрую эътибор ва шарикии боэътимодро дар мадди аввал қарор диҳанд.
Дар ин робита, роҳбари давлат таъкид дошт, ки «Давлати мо солҳои охир ба масъалаҳои вазъу дурнамои фазои иттилоотии худ, ҳифзу ғанигардонии он муносибати торафт ҷиддӣ зоҳир намуда, ин омилро чун яке аз воситаҳои асосии эҷоди шинохти мусбати кишвар дар арсаи ҷаҳонӣ истифода бурданист. Зарур аст, ки вазорати корҳои хориҷӣ низ ҳамкории худро бо намояндагони воситаҳои ахбори умуми кишварҳои хориҷӣ беҳтар роҳандозӣ намуда, нуфузашро дар интернет ва шабакаҳои иҷтимоии он ба таври назаррас афзоиш диҳад».
Расонаҳои иттилоотии ватанӣ дар ҳолати неруву иқтидори кофии муқовимат бо воситаҳои ахбори оммаи хориҷӣ доштан, метавонанд аз манфиатҳои милливу маънавии Тоҷикистон ҳимоят карда, таносуби оқилона ва одилонаи арзишу манфиатҳои давлатиро дарёфт намоянд.
Ҷ. Яқубов,
Донишгоҳи миллии Тоҷикистон
Бознашр аз конференсияи илмӣ-амалии байналмилалӣ дар мавзуи «Нақши ВАО дар шароити ҷаҳонишавӣ ва бархӯрди фарҳангу тамаддунҳо»
